จำได้ว่าสมัยที่เล่นกล้องฟิล์มได้สักระยะนึง เริ่มรู้ตัวว่าชอบกล้องประเภท Rangefinder เอามากๆ เพราะมันคล่องตัวและสนุกกว่าสำหรับเรา จากเล่นพวก Fixed Lens ทั้งหลายในยุค ’70s อย่าง Olympus 35 DC , RC , SP อะไรแถวๆนั้น ก็เริ่มอยากจะได้กล้อง Rangefinder ที่เปลี่ยนเลนส์ได้บ้าง บวกกับเป็นคนชอบกล้องเล็กๆ แน่นอนเลยว่าถ้ามีความต้องการประมาณนี้ ทางเลือกแรกๆของคนเล่นกล้องฟิล์มก็คือ Leica CL

แต่จนแล้วจนรอด.. เราก็ไม่เคยได้เป็นเจ้าของ Leica CL นะ ได้แต่ผ่านมือไปผ่านมือมา เพราะสุดท้าย… มันก็ไม่ได้เข้ากับชีวิตเราซะทีเดียว แถมตอนนี้ผ่านมือเราอยู่ก็ดันไม่เคยเอามาเขียนรีวิวสักที

พอดีกับช่วงหลังๆมานี้ เห็นน้องเอิ้ต ภัทรวี เจ้าแห่งนักซื้อกล้องฟิล์มคนหนึ่งในสยามประเทศ (และกล้องของเราเอง ก็มักไปตกอยู่ในกำมือน้องอยู่หลายตัวแล้ว) ห้อยเจ้า Leica CL อยู่บ่อยๆ ด้วยความที่เพิ่งเริ่มทำคลิปใน Youtube Channel (ใครยังไม่ Subscribe นี่ไม่ได้นะ!! กดตรงนี้เลยๆ) ครั้นอยากจะกลับไปรีวิวกล้องที่เคยๆชอบ ก็ดันไม่ได้มีกล้องเยอะแยะเหมือนสมัยเล่นกล้องฟิล์มสัก 4-5 ปีก่อนที่แม่งมีเยอะมากกกก ทั้งขายด้วย ซื้อๆขายๆตลอดเวลา ถึงได้เขียนรีวิวเอาไว้มากพอสมควร วันเวลาผ่านไป… ปัจจุบันแม่งมีกล้องอยู่ไม่กี่ตัว ขายกินเรียบ.. ทางเดียวที่จะรีวิวกล้องได้ก็เลย…

“น้องเอิ้ตตต… ขอยืมกล้อง Leica CL มารีวิวหน่อยยยจ้าา” ใช้ความมุ๊งมิ๊งและเคอะเขินเล็กน้อยทักน้องเอิ้ตไป พร้อมกับรวบรัดนัดหมายมานั่งคุยกันเรื่องเจ้ากล้องตัวนี้

Leica CL ถือเป็นกล้องฟิล์มของไลก้าแบบเปลี่ยนเลนส์ที่ขนาดเล็กที่สุด บางสำนักว่ากันว่า เจ้านี่คือกล้องฟิล์มแบบเปลี่ยนเลนส์ได้ที่มีขนาดเล็กที่สุดในโลกก็ว่าได้ แต่ถึงแม้ว่ามันจะได้ติดชื่อว่า “Leica” ที่ตัวกล้อง แต่แฟนเดนตายของไลก้าหลายๆคนก็มักจะไม่เต็มใจนับมันเป็นญาติสักเท่าไหร่… เหตุผลก็คงเพราะมันไม่ได้ถูกผลิตโดยบริษัทแม่ซะทีเดียว (เอาจริงๆถ้าใช้วิธีคิดนี้ เจ้าไลก้าดิจิตอลหลายๆตัวในปัจจุบันก็เข้าข่ายอยู่เหมือนกันนะ..) แต่มันถูกผลิตโดยบริษัท Minolta ในประเทศญี่ปุ่น เรียกว่าเกือบจะทั้งหมดเลย มีเพียงการออกแบบและเทคโนโลยีวัดแสงที่เป็นของไลก้าแน่ๆล่ะ

แต่ปัจจัยที่พามาสู่จุดที่แบรนด์ Leica ยอมร่วมมือกับแบรนด์ Minolta จริงๆแล้วก็คือ ในยุค ’70s บริษัทกล้องทั่วโลกต่างกำลังเดินไปทางเทคโนโลยีกล้องประเภท SLR (Single Lens Reflex) แทนที่เทคโนโลยี Rangefinder ที่กำลังกลายเป็นสิ่งล้าสมัย แต่ก็นั่นแหล่ะ.. การก้าวข้ามไปสู่ SLR ไม่ได้สวยงามอย่างที่ไลก้าคิด แม้ว่าพวกเขาจะเริ่มต้นมานานพอๆกับเจ้าอื่น แต่กลับไม่สามารถยืนอยู่ในตลาดได้มั่นคงนัก

ด้วยการผลิตกล้องประเภท SLR ของไลก้า หรือที่เรียกว่า Leica R ออกสู่ตลาดนั้น พวกเขาต้องพึ่งพาบริษัทอย่าง Minolta ในการผลิตและเทคโนโลยีหลายๆอย่าง ประกอบกับประเด็นที่รุนแรงที่สุดของไลก้าก็คือ การผลิตกล้อง Leica M5 ในปี 1971 ซึ่ง M Series นี้ถือเป็นไลน์ผลิตที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขา แต่…โลกของพวกเขากลับพังทะลาย เมื่อ Leica M5 ออกสู่ตลาด มันกลับโดนคำวิจารณ์เรื่องหน้าตาอย่างยับเยิน “ทั้งเทอะทะ และน่าเกลียด” น่าจะเป็นคำบ่นจากแฟนๆที่ถูกพูดซ้ำมากที่สุด

ท้ายที่สุด ไลก้าก็ต้องจำยอมต่อสภาพตลาดที่อันตรายนี้ (Leica M5 ถูกจำหน่ายรวมตลอดสายการผลิตของมันแค่ราวๆ 3 หมื่นกว่าตัวเท่านั้น) ทางออกในขณะนั้นก็คือ พวกเขาอยากทำกล้องที่มีขนาดเล็ก (เหมือนอยากลบปมด้อย) และราคาประหยัด (อันนี้ก็เป็นสิ่งที่พวกเขาถูกสวดตามมา เช่น น่าเกลียดแล้วยังจะแพงอีก…อะไรทำนองนั้น) แต่การจะอาศัยเทคโนโลยีที่ตัวเองมีมาผลิต ก็อาจจะสายเกินไป และลงทุนมากเกินไปสำหรับสถานการณ์ล่อแหลมนี้ นั่นก็คือจุดเริ่มต้นที่ Leica x Minolta ได้เกิดขึ้นเพื่อสร้างเจ้า Leica CL

ปี 1973 หลังจาก Leica M5 ออกวางจำหน่าย 2 ปี เจ้า Leica CL ก็ออกวางตลาดบ้าง ความเล็กกระทัดรัด น้ำหนักเบา หน้าตาดี และราคาถูก ไม่ต้องบอกก็คงพอจะเดาได้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น? ยอดขายพุ่งกระฉูดของ Leica CL กลายเป็นสิ่งที่ทั้งตลาดต้องหันมามอง แต่ก็โคตรเซอร์ไพร์ส…ที่มันดันไม่ใช่ความประทับใจสำหรับบริษัทไลก้าเอง แม้ว่ามันจะขายดีเอามากๆ แต่มันกลับไม่ได้ทำกำรี้กำไรมากพอสำหรับพวกเขา และที่สำคัญ… มันทำลาย Leica M5 ตรงๆแบบสิ้นซาก และบั่นทอนความเป็นแบรนด์ Hi-end อันเป็น DNA ของไลก้าไปพร้อมๆกัน

ท้ายที่สุด.. ไลก้าก็หยุดการผลิตเจ้า Leica CL ลง พร้อมกับความตะลึงงันของตลาด เอ้า…ขายดีๆอยู่ทำไมเลิกซะงั้น… จากนั้นเป็นต้นมา จากรุ่นสู่รุ่น เราคิดว่านี่คือปมด้อยลึกๆของผู้เล่นกล้อง Leica แบบฮาร์ดคอร์ ที่เกิดเป็นความรู้สึกส่งต่อมาว่า เจ้า Leica CL นี้ ไม่ควรถูกใส่ชื่อ Leica ซะทีเดียว

เอาล่ะ.. จะยังไงก็ไม่รู้ เอาเป็นว่า ณ ปัจจุบัน มันก็ยังเป็นกล้องที่หลายๆคนหลงใหล อยากจะได้อยู่ดีนั่นแหล่ะ ไม่ใช่เพราะราคาหรอกนะ เพราะเอาจริงๆแล้ว ราคากลางในปัจจุบันก็พอๆกับเจ้า Leica M2

อะไรเด่น อะไรด้อย?

วันนี้จะไม่มานั่งพูดเรื่องสเปคกันเป็นข้อๆนะ เพราะเวบไหนก็มี แต่จะสรุปรวบยอดง่ายๆว่าอะไรที่ดี และไม่ดีไปเลย เอาเริ่มที่ตัวบอดี้กล้องก่อนละกัน..

• ความเร็วชัตเตอร์ของเจ้า CL สามารถทำได้ถึง 1/1000 ซึ่งเทียบกับขนาดของมันแล้ว เลยเป็นเรื่องน่าทึ่งอยู่เหมือนกัน และการออกแบบที่ย้ายที่ปรับความเร็วชัตเตอร์ไปอยู่ที่ด้านหน้ากล้อง นอกจากทำให้ประหยัดพื้นที่ได้แล้ว ยังทำให้มันดูหน้าตาดีอีกด้วย ข้อเสียก็อาจจะมีอยู่เหมือนกัน ตรงที่มันใช้งานอาจจะไม่สะดวกเท่าการที่อยู่ด้านบนสักเท่าไหร่

• น้ำหนักกล้องที่เบา แต่ก็อาจจะต้องแลกมาด้วยวัสดุที่แตกต่างไปจาก Leica M ที่ผ่านๆมาคือมีพลาสติกปนกันบ้าง แม้ว่าจะไม่ได้ดูพรีเมี่ยมเท่า M Series แต่ก็ยังดูทนทานและไม่ง๊องแง๊งจนเกินไปนัก (โอเคๆ.. ไม่เถียงหรอกว่ามันสู้ Leica M ไม่ได้)

• ระบบวัดแสง ใช้ระบบ CdS อันเป็นที่นิยมในสมัยนั้น ที่มาแทนที่ระบบ Selenium (ทำงานด้วยแสงแดด ไม่ต้องมีแบตเตอรี่) ซึ่งมีอายุสั้นและไม่เที่ยงตรง เอาจริงๆแล้วระบบวัดแสงที่ใช้กับ Leica CL นี้ก็เป็นระบบวัดแรกแบบ CdS ตัวแรกของไลก้าด้วยซ้ำ ที่พวกเขาสร้างขึ้นเพื่อใส่ใน Leica M5 กล้องตระกูล M ที่มีระบบวัดแสงเป็นตัวแรกของพวกเขานั่นแหล่ะ แต่เพราะยอดขายที่ยอดแย่นั้น ทำให้ไลก้าตัดสินใจเอาชิ้นส่วนและเทคโนโลยีนั้นมาใส่ไว้ใน Leica CL แทน ถึงตรงนี้.. ก็อยากจะปักหมุดไว้ให้คนที่ตัดสินใจซื้อ Leica CL ไว้เลยทีเดียวละกันว่า ระบบวัดแสงของมันนี่แหล่ะ.. ที่ปัจจุบันเป็นปัญหาอย่างมาก เมื่อวันเวลาผ่านไปกว่า 40 ปี ปรากฏว่าระบบวัดแสงของเจ้านี่ ดันเสียซะเป็นส่วนใหญ่ เรียกว่าถ้าเจอกล้อง Leica CL ตัวไหนที่วัดแสงได้อยู่ นับว่าเป็นบุญมากทีเดียว (และท้ายที่สุด มันก็มักจะพังอยู่ดี) ดังนั้น.. ถ้าใครรักเจ้าตัวนี้ล่ะก็ ก็ขอให้ทำใจเรื่องวัดแสงซะก่อนเลย จะได้ไม่เจ็บช้ำมากนักทีหลัง

• การรองรับเลนส์ระยะต่างๆของ Leica CL จะเริ่มต้นที่ระยะ 40mm อันเป็นระยะที่มาพร้อมเลนส์ของเขานั่นแหล่ะ นอกจากนี้ Frameline ของกล้องก็ยังรองรับระยะ 50mm และ 90mm อีกด้วย ซึ่ง Viewfinder ก็ถือได้ว่ากว้างและสว่างใช้ได้ เมื่อเทียบกับขนาดตัวกล้อง ภายในช่องมองภาพก็จะบอกค่าวัดแสงแบบระบบเข็มให้รู้อีกด้วย

• อีกเรื่องสำคัญที่ควรจะต้องจารึกเอาไว้สำหรับ Leica CL เลยก็คือ “เลนส์” ไอ้เจ้ามูลค่าส่วนใหญ่ของกล้องรุ่นนี้ เอาจริงๆก็คือเลนส์นี่แหล่ะ.. Leitz Summicron-C 40mm f/2 เลนส์นอกสายตาของใครหลายคน ที่หารู้ไม่ว่ามันทรงพลังไม่น้อยหน้า Summicron 35mm หลายๆเจน แต่เราสามารถซื้อมันได้ด้วยราคาที่ถูกกว่า 2-3 เท่าตัว
• โอเคล่ะ.. ด้วยระยะ 40mm อาจจะไม่ได้พอดิบพอดีกับกล้อง Rangefinder มาตรฐานทั่วไปที่ส่วนใหญ่มักจะรองรับระยะ 35mm ก็เป็นประเด็นที่ทำให้มันราคาไม่สูงเหมือนเลนส์อื่นๆของ Leica แต่ถ้าคุณยอมรับความแคบกว่า 5mm นี้ได้ มันจะคุ้มค่าสุดๆเลยล่ะ

• 

• 

• 

• 

สรุปเลย

ไม่พูดเยอะ (ไม่ได้เจ็บคอ แต่ไปดูต่อได้ในคลิปนะจ๊ะ) สำหรับเราแล้ว มันถือเป็นกล้องที่เหมาะกับคนที่ชอบพกกล้อง Rangefinder คุณภาพดี แต่ขี้เกียจแบกหนักๆหรือใหญ่ๆ พกได้ทุกที่ ไม่มีกล้องตัวไหนจะมาเทียบได้หรอก นอกจาก!!!! Minolta CLE กล้องที่ถูกผลิตต่อจาก Leica CL หลังจากที่ไลก้าล้มเลิกโปรเจคไป Minolta ก็ผลิตซะเองเลย ข้อที่ดีกว่าของ Minolta CLE คือ มันเพิ่มโหมด A หรือ Aperture Priority มาด้วย ก็คือปรับเฉพาะรูรับแสงมา แล้วกล้องจะปรับความเร็วชัตเตอร์ตามให้ นับว่ามีประโยชน์ทีเดียว (แต่ก็แลกมาซึ่ง ถ้าแบตหมด..กล้องก็ทำงานไม่ได้เลยนะ)

อย่างที่บอกไปแล้วว่า ปัญหาที่เจอกับกล้อง Leica CL คือเรื่องระบบวัดแสงเสีย ถ้าทำใจเรื่องนี้ได้ เข้าใจการวัดแสงแบบ SUNNY 16 หรือถ้าไม่รู้สึกวุ่นวายที่จะใช้วัดแสงจากแอพในมือถือ ก็ไม่ต้องคิดมากที่จะซื้อ Leica CL เพราะนอกนั้นมันก็เรียกว่าเป็นกล้องที่ดีมากตัวนึงเลยล่ะ

ป.ล. ขอขอบคุณน้องเอิ้ต สำหรับการให้ยืมกล้องมา ณ ที่นี้

รูปร่างหน้าตา // ★★★★★
(หล่อสวยรวยเสน่ห์)

วัสดุ // ★★★★☆
(อาจจะไม่ได้ดีเท่า Leica M แต่ก็ไม่กระจอกเลยนะ)

คุณภาพการถ่าย // ★★★★★
(เลนส์ Leica รับประกันคุณภาพ)

ฟังก์ชั่น // ★★★★☆
( เรื่องวัดแสงล้วนๆนะ ก็ขอตัดไป 1 ดาว)

คุ้มค่า? // ★★★★☆
( ถ้ามันมีเฟรมระยะ 35mm และวัดแสงแข็งแรงล่ะก็ มันคงกลายเป็นกล้องเพอร์เฟคเกินไปก็ได้นะ )

รีวิว โดย SUN

ผู้สนับสนุนหลัก  Husband and Wife Shop

จำหน่ายอุปกรณ์ถ่ายภาพฟิล์มกล้องอุปกรณ์ล้างฟิล์มสแกนฟิล์มและบริการต่างๆ